ΚΡΗΤΙΚΗ ΑΝΔΡΙΚΗ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ Αν και σήμερα η παραδοσιακή ενδυμασία δεν φοριέται τόσο συχνά όσο παλαιότερα, σε ορισμένα χωριά, ή σε επίσημες εκδηλώσεις, μπορεί να δει κανείς κυρίως μεγάλους ανθρώπους ντυμένους με τη κρητική φορεσιά. Η ανδρική κρητική ενδυμασία είναι εντυπωσιακή και περιλαμβάνει το χαρακτηριστικό μαύρο μαντήλι με τα κρόσια που κρέμονται στο μέτωπο, το ανοιχτόχρωμο υφαντό πουκάμισο με το μαύρο γιλέκο γνωστό ως μεϊντανογίλεκο, και τη παραδοσιακή βράκα (σαλβάρια) που δένει στη μέση με μακρύ ζωνάρι που το μήκος του μπορεί να φτάσει και τα δέκα μέτρα. Το χειμώνα οι ώμοι καλύπτονται από ζεστή κάπα με κουκούλα, ενώ στα πόδια φοριούνται άσπρες δερμάτινες μπότες. Στο λαιμό κρέμεται χρυσή αλυσίδα και στη ζώνη κρύβεται το ασημένιο μαχαίρι. Από περιοχή σε περιοχή είναι δυνατό να υπάρχουν παραλλαγές, που αφορούν τόσο το κάλυμα του κεφαλιού που μπορεί να είναι φέσι με γαλάζια φούντα, το γνωστό ως "σφακιανό", ή ως προς το χρώμα της ζώνης που μπορεί να είναι μαύρη ή κόκκινη. Η διαφορά της επίσημης ενδυμασίας από την καθημερινή βρίσκεται κυρίως στη καλύτερη ποιότητα των υφασμάτων που είναι ως επί το πλείστον μεταξωτά και τα πολλά κεντήματα, που στολίζουν το γιλέκο και τη κάπα. CRETAN MEN'S CLOTHING Although today the traditional clothing is not worn as often as in the past, in some villages, or in official events, one can see mostly older people dressed in the Cretan costume. Men's Cretan clothing is striking and includes the distinctive black fringed scarf hanging over the forehead, the light-colored woven shirt with the black waistcoat known as the maidanogileko, and the traditional breeches (salvaris) tied at the waist with a long belt that it can reach up to ten meters. In winter, the shoulders are covered by a warm hooded cape, while white leather boots are worn on the feet. A golden chain hangs around the neck and the silver knife is hidden in the belt. From region to region it is possible to have variations, regarding both the headdress which can be a fez with blue tassels, known as "sfacian", or the color of the belt which can be black or red. The difference between formal wear and everyday wear lies mainly in the better quality of the fabrics, which are mostly silk, and the many embroideries that adorn the waistcoat and cape.

ΚΡΗΤΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ Σήμερα μπορεί να δει κανείς τη παραδοσιακή γυναικεία ενδυμασία της Κρήτης σε γιορτές, πολιτιστικές εκδηλώσεις και λαογραφικά μουσεία. Η γυναικεία κρητική ενδυμασία αποτελείται από τη βράκα, γνωστή ως "απομεσόρουχο", το "σακοφούστανο" που τη καλύπτει και τη μπροστοποδιά με τα όμορφα σχέδια και κεντήματα. Το κεφάλι καλύπτεται από μαντίλι, το γνωστό "τσεμπέρι" ή φέσι, το "παπάζι", ενώ στα πόδια φοριούνται χαμηλές μπότες, τα "στιβάνια" ή ψηλοτάκουνα παπούτσια. Από περιοχή σε περιοχή υπάρχουν παραλλαγές ανάλογα με τις τοπικές ανάγκες. Έτσι, στις ορεινές ηπειρωτικές περιοχές φοριέται η λεγόμενη "ανωγειανή" παραλλαγή και στα πεδινά και αστικά κέντρα η "σοφόρια". Η διαφορά τους βρίσκεται στο ότι στη σοφόρια δεν φοριέται το απομεσόρουχο και αντικαθιστάται από φαρδιά κόκκινη φούστα, ενώ το πουκάμισο καλύπτεται από σακάκι, το "μεϊντάνι" ή τη "σαλταμάρκα". Η ανωγειανή ενδυμασία περιλαμβάνει εκτός από τα κλασικά ρούχα και διπλή κεντητή ποδιά που δένεται στη μέση και στολίζει το σακοφούστανο. Η επίσημη γυναικεία ενδυμασία διαφέρει από την καθημερινή κυρίως ως προς τα στολίδια και τα χρυσά νομίσματα που στολίζουν το στήθος και τα κεντήματα πάνω στην ποδιά και το μαντήλι. CRETAN WOMEN'S CLOTHING Today one can see the traditional Cretan women's clothing at festivals, cultural events and folklore museums. The women's Cretan clothing consists of the breeches, known as "ampomesorouchos", the "sack dress" that covers them, and the bodice with beautiful designs and embroideries. The head is covered by a scarf, the well-known "cheberi" or fez, the "papazi", while low boots, the "stivania" or high-heeled shoes, are worn on the feet. From region to region there are variations according to local needs. Thus, in the mountainous continental regions, the so-called "Anogeian" variation is worn, and in the plains and urban centers, the "soforia". Their difference lies in the fact that the undershirt is not worn in the sophoria and is replaced by a wide red skirt, while the shirt is covered by a jacket, the "meidani" or "saltamarka". In addition to the classic clothes, the Anogean clothing also includes a double embroidered apron that is tied at the waist and adorns the jacket. Formal women's clothing differs from everyday clothing mainly in the ornaments and gold coins that adorn the chest and the embroidery on the apron and scarf.

ΚΡΗΤΙΚΗ ΜΑΧΑΙΡΟΠΟΙΪΑ Η μαχαιροποιϊα αποτελεί μέρος της κρητικής λαϊκής παράδοσης. Η πολυτάραχη ιστορία του νησιού ανάγκαζε από πολύ παλιά τους κατοίκους του νησιού να μάχονται συνέχεια για την ελευθερία τους και να κυκλοφορούν οπλισμένοι. Σήμερα το δεμένο μαχαίρι στη μέση αποτελεί μονάχα βασικό συμπλήρωμα της παραδοσιακής κρητικής ενδυμασίας. Η τέχνη της μαχαιροποιϊας μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, όπου οι παλαιότεροι διδάσκουν στους νεώτερους τον τρόπο κατασκευής και διακόσμησης. Τα περισσότερα κρητικά μαχαίρια έχουν κομψά σχέδια σκαλισμένα πάνω στη λαβή, που είναι φτιαγμένη από κέρατο ζώου ή ασήμι. Η ατσάλινη λεπίδα, μυτερή και ακονισμένη, μπαίνει για λόγους προστασίας, μέσα σε ξύλινη, δερμάτινη ή ασημένια θήκη. Ένα μαχαίρι που στη λαβή ή τη λεπίδα του έχει σκαλισμένη μια μαντινάδα αποτελεί σίγουρα ένα όμορφο ενθύμιο από την επίσκεψη στη Κρήτη. CRETAN CUTLERY Cutlery is part of the Cretan folk tradition. The turbulent history of the island forced the inhabitants of the island to fight for their freedom from time immemorial and to go around armed. Today the knife tied around the waist is only a basic addition to the traditional Cretan clothing. The art of knifemaking is passed down from generation to generation, where the elders teach the younger ones how to make and decorate. Most Cretan knives have elegant designs carved into the handle, which is made of animal horn or silver. The steel blade, pointed and sharpened, is placed in a wooden, leather or silver case for protection. A knife with a mandinada Cretan poem carved on its handle or blade is certainly a beautiful souvenir from a visit to Crete.

ΚΡΗΤΙΚΑ ΥΦΑΝΤΑ Οι γυναίκες της Κρήτης είναι γνωστές για την ιδιαίτερη δεξιοτεχνία τους στη κατασκευή υφαντών καθώς και άλλων ειδών λαϊκής τέχνης. Στα παλιά παραδοσιακά σπίτια της Κρήτης υπήρχε πάντα ο αργαλειός, οριζόντιος ή όρθιος, που οι γυναίκες περνούσαν μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς τους. Εκεί έφτιαχναν τα ρούχα και τα καθημερινά είδη της οικογένειας, σκεπάσματα, πετσέτες, χράμια, χαλιά, ποδιές και τραπεζομάντηλα. Αν και όλο και λιγότερες γυναίκες ασχολούνται με την υφαντική, ακόμα και σήμερα μπορεί να βρει κανείς τα περίφημα κρητικά υφαντά μοναδικά δείγματα λαϊκής τέχνης με τους υπέροχους χρωματισμούς και τα πρωτότυπα σχέδια. Ο όρθιος αργαλειός της εποχής του Ομήρου υπάρχει ακόμα σε πολλά μέρη, καθώς και ο νεότερος οριζόντιος. Ολόκληρες οικογένειες απασχολούνται συχνά με την υφαντουργία, από την εκτροφή των προβάτων ως την τελική ύφανση του μαλλιού. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται, λινάρι, μετάξι και βαμβάκι, βάφονται κυρίως στο κόκκινο χρώμα, από τις ίδιες τις υφάντρες που συγκεντρώνονται όλες μαζί γι' αυτό το σκοπό και φροντίζουν κάθε φορά οι μεγαλύτερες να μεταδίδουν στις νεώτερες τη τέχνη τους. CRETAN FABRICS The women of Crete are known for their special skill in making textiles as well as other types of folk art. In the old traditional homes of Crete there was always a loom, horizontal or vertical, where women spent a large part of their daily life. There they made the clothes and everyday items of the family, blankets, towels, rugs, carpets, aprons and tablecloths. Although fewer and fewer women are engaged in weaving, even today one can find the famous Cretan woven unique examples of folk art with their wonderful colors and original designs. The upright loom of Homer's time still exists in many places, as well as the newer horizontal loom. Whole families are often involved in weaving, from raising the sheep to the final weaving of the wool. The materials used, linen, silk and cotton, are dyed mainly in red, by the weavers themselves who all gather together for this purpose and make sure each time that the older ones pass on their art to the younger ones.

ΚΡΗΤΙΚΗ ΚΕΡΑΜΙΚΗ ΚΑΙ ΞΥΛΟΓΛΥΠΤΙΚΗ ΚΕΡΑΜΙΚΗ Οι αγροτικές και οι οικιακές ασχολίες ανάγκασαν από νωρίς τους κρητικούς να ασχοληθούν με την κατασκευή πήλινων δοχείων και πιθαριών. Τα κρητικά πιθάρια κατασκευασμένα από ανθεκτικό υλικό είναι γνωστά για τα όμορφα πρωτότυπα σχέδια και την ανθεκτικότητά τους στις υψηλές θερμοκρασίες. Με την πάροδο του χρόνου η κεραμική τέχνη αναπτύχθηκε περισσότερο και άρχισαν να κατασκευάζονται όμορφα μικροαντικείμενα, στάμνες, γλάστρες και διακοσμητικά είδη. Σήμερα τα περισσότερα εργαστήρια κεραμικής συγκεντρώνονται στα χωριά Μαργαρίτες του νομού Ρεθύμνου, Θραψανό του νομού Ηρακλείου και Κεντρί της Ιεράπετρας. Εκεί μπορεί κανείς να βρει μεγάλη ποικιλία κεραμικών ειδών για όλες τις χρήσεις. ΞΥΛΟΓΛΥΠΤΙΚΗ Η ξυλογλυπτική αποτελεί μέρος την τοπικής λαϊκής παράδοσης και η τέχνη της κατασκευής ξύλινων κομψοτεχνημάτων μεταφέρεται αναλλοίωτη από γενιά σε γενιά. Αρχικά κατασκευάζονταν κυρίως ξυλόγλυπτα τέμπλα, εικονοστάσια, κηροπήγια και άλλα εκκλησιαστικά είδη που στολίζουν ακόμα και σήμερα τις εκκλησίες και τα μοναστήρια του νησιού. Σήμερα υπάρχουν μονάχα κάποιοι κατασκευαστές μουσικών οργάνων, όπως οικιακών και διακοσμητικών σκευών και άλλων μικροαντικειμένων σκαλισμένα με κομψά σχέδια καθώς έχει περιοριστεί σημαντικά ο αριθμός των ξυλόγλυπτών στη Κρήτη. CRETAN CERAMICS AND WOOD CARVING CERAMICS Agricultural and domestic occupations forced the Cretans to engage in the manufacture of clay pots and jars from an early age. Cretan pitchers made of durable material are known for their beautiful original designs and their resistance to high temperatures. Over time ceramic art developed further and beautiful small objects, pitchers, pots and decorative items began to be made. Today, most pottery workshops are concentrated in the villages of Margarites in the prefecture of Rethymno, Thrapsano in the prefecture of Heraklion and Kentri in Ierapetra. There one can find a wide variety of ceramic items for all uses. WOOD CARVING Wood carving is part of the local folk tradition and the art of making wooden ornaments is passed down unchanged from generation to generation. Initially, mainly wood-carved iconostasis, iconostasis, candlesticks and other ecclesiastical items were made that still adorn the churches and monasteries of the island today. Today there are only a few makers of musical instruments, such as household and decorative utensils and other small objects carved with elegant designs as the number of woodcarvers in Crete has been significantly reduced.

ΚΡΗΤΙΚΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΟΡΓΑΝΑ Χαρακτηριστικό όργανο της κρητικής μουσικής παράδοσης, αντιπροσωπευτικό της Κρήτης, είναι η λύρα. Πρόκειται για έγχορδο όργανο με τρεις χορδές που πάλλονται με τη βοήθεια ενός μικρού κυρτού δοξαριού, παρόμοιου με αυτού του βιολιού. Ο κρητικός λυράρης, τις περισσότερες φορές αυτοδίδαχτος, αυτοσχεδιάζει και τραγουδάει τις κρητικές μαντινάδες, προσαρμόζοντας κάθε φορά τους στίχους στις ανάγκες των περιστάσεων. Η κρητική λύρα συνοδεύεται από το γνωστό λαγούτο. Είναι και αυτό έγχορδο όργανο με οχτώ όμως χορδές και παίζεται με πένα ή με τα δάχτυλα. Αλλα μουσικά παραδοσιακά όργανα ήταν το "ούτι", η "ασκομπαντούρα", που θυμίζει τη σκοτσέζικη γκάιντα και το "χαμπιόλι", ένα πνευστό των βοσκών, που παίζεται μόνο του ή ενσωματώνεται στην ασκομπαντούρα. Τα όργανα αυτά μεταφέρονται από γενιά σε γενιά και ο κρητικός λαϊκός μουσικός μαθαίνει από τους μεγαλύτερούς του τη τεχνική της κατασκευής τους και τη τέχνη να παίζει μουσική, που συνοδεύει κάθε εκδήλωση της καθημερινής ζωής. CRETAN TRADITIONAL INSTRUMENTS A characteristic instrument of the Cretan musical tradition, representative of Crete, is the lyre. It is a stringed instrument with three strings that are pulsated with the help of a small curved bow, similar to this violin. The Cretan lyre player, most often self-taught, improvises and sings the Cretan mandinas, each time adapting the lyrics to the needs of the circumstances. The Cretan lyre is accompanied by the well-known laguto. It is also a stringed instrument with eight strings and is played with a pen or with the fingers. Other musical traditional instruments were the "oud", the "escobandura", reminiscent of the Scottish bagpipes, and the "habioli", a wind instrument of the shepherds, played alone or incorporated into the escobandura. These instruments are passed down from generation to generation and the Cretan folk musician learns from his elders the technique of making them and the art of playing music, which accompanies every event of daily life.

ΚΡΗΤΙΚΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ Η κρητική μουσική παράδοση έχει δεχτεί πλήθος επιδράσεων και παρουσιάζει μια ιδιαιτερότητα που την κάνει να ξεχωρίζει. Τα πρώτα δείγματα συναντώνται στους "Πυρρίχιους" πολεμικούς χορούς των Κουρητών για να φτάσουμε στους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες. Το πιο χαρακτηριστικό μουσικό είδος της Κρήτης είναι η κρητική μαντινάδα, που τραγουδιέται με την συνοδεία λύρας και λαγούτου. Ο τραγουδιστής προσαρμόζει κάθε φορά τα δίστιχα στις ανάγκες των περιστάσεων και αντίστοιχα σκαρώνει ερωτικές μαντινάδες, μαντινάδες του γάμου και του γλεντιού και μαντινάδες με σατιρικό, πολιτικό ή ιστορικό περιεχόμενο. Επίσης, σημαντικό είδος τραγουδιών είναι τα "ιστορικά" τραγούδια που αφηγούνται γεγονότα από την πολυτάραχη ζωή του νησιού, υμνώντας τον ηρωισμό και την αγωνιστικότητα του κρητικού λαού. Τέλος, γνωστά είναι και τα "ριζίτικα" τραγούδια που τραγουδιούνται στη δυτική Κρήτη, στις "ρίζες" του Ψηλορείτη και τα Λευκά Όρη, απ' όπου πιθανόν πήραν και το όνομα τους. Κάποια από αυτά τραγουδιούνται στο δρόμο και λέγονται "της στράτας" ενώ κάποια απαγγέλλονται, χωρίς συνοδεία μουσικής, στα γλέντια και στα τραπέζια όπου μαζεύονται όλοι μαζί και είναι γνωστά ως "ριζίτικα της τάβλας". Σε αντίθεση με τις μαντινάδες, τα ριζίτικα τραγούδια δεν είναι προϊόντα αυτοσχεδιασμού και δεν εκφράζουν μια στιγμιαία ψυχική κατάσταση, αλλά είναι αποτέλεσμα μακραίωνων επιδράσεων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. CRETAN TRADITIONAL SONGS The Cretan musical tradition has received a multitude of influences and presents a particularity that makes it stand out. The first examples are found in the "Pyrrhic" war dances of the Shearers to reach the first post-Christian centuries. The most characteristic musical genre of Crete is the Cretan poem mantinada, which is sung to the accompaniment of the lyre and the lute. Each time the singer adapts the couplets to the needs of the occasion and accordingly composes love mantinadas, wedding and feast mandinades and mandinades with satirical, political or historical content. Also, an important type of songs are the "historical" songs that narrate events from the turbulent life of the island, praising the heroism and fighting spirit of the Cretan people. Finally, the "root" songs that are sung in western Crete, in the "roots" of Psiloritis and the White Mountains, are also known, from where they probably got their name. Some of them are sung in the street and are called "ti stratas" while some are recited, without musical accompaniment, at feasts and at tables where everyone gathers together and are known as "rizitika at tables". In contrast to mandinades, Rizitika songs are not products of improvisation and do not express a momentary state of mind, but are the result of centuries-long influences from antiquity to the present day.

ΚΡΗΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΧΟΡΟΙ Οι κρητικοί χοροί αποτελούν έκφραση του λεβέντικου κρητικού χαρακτήρα και δυναμισμού και διατηρούν πολλές επιδράσεις από την πολυτάραχη ιστορία του νησιού. Ειδικότερα οι στροφές του γνωστού "σιγανού" χορού πιστεύεται ότι αποτελούν αναπαράσταση της πορείας του Θησέα μέσα στο Λαβύρινθο. Οι χορευτές είναι σφιχταγκαλιασμένοι και βαδίζουν με μικρά σιγανά βήματα. Καθώς όμως ο λυράρης επιταχύνει τους ρυθμούς, τους παρασύρει σε ξέφρενα πηδηχτά βήματα και αρχίζει ο πιο γνωστός κρητικός χορός, ο "πεντοζάλης". Οι χορευτές απομακρύνονται ο ένας από τον άλλο και με τεντωμένα χέρια κάνουν ενθουσιώδη πηδήματα και φιγούρες. Άλλος κρητικός χορός είναι ο "συρτός", γνωστός και ως "χανιώτικος" που διαφοροποιείται από περιοχή σε περιοχή και αποτελεί παραλλαγή του συρτού που χορεύεται στην ηπειρωτική Ελλάδα. Επίσης, γνωστή είναι και η κρητική "σούστα" που χορεύεται σε ζευγάρια, με αρμονικές, χαριτωμένες πηδηχτές κινήσεις. Τέλος, στα γλέντια και τα πανηγύρια χορεύεται και ο "καστρινός" ή "μαλεβιζιώτης" μονάχα από άντρες που πιάνονται σε κυκλικό σχηματισμό. CRETAN TRADITIONAL DANCES Cretan dances are an expression of the Levantine Cretan character and dynamism and retain many influences from the island's turbulent history. In particular, the turns of the well-known "slow" dance are believed to be a representation of Theseus' path through the Labyrinth. The dancers are tightly wrapped and walk with small slow steps. However, as the lyre player speeds up the rhythms, he drags them into frantic leaping steps and the most famous Cretan dance, the "pentozalis", begins. The dancers move away from each other and with outstretched arms make enthusiastic jumps and figures. Another Cretan dance is the "syrtos", also known as "chaniotikos" which varies from region to region and is a variation of the syrtos danced in mainland Greece. Also known is the Cretan "susta" which is danced in pairs, with harmonious, graceful jumping movements. Finally, at feasts and festivals, the "kastrinos" or "maleviziotis" is also danced only by men who are caught in a circular formation.

ΚΡΗΤΙΚΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ Η Κρητική φιλοξενία έχει την δική της ιστορία και παράδοση και είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο. Εξάλλου, είναι το βασικό χαρακτηριστικό όλων των Κρητικών… Ανοίγουν το σπίτι τους για κάθε ξένο, προσφέροντάς του ότι έχουν. Από αυτές τις ρίζες αντλεί το νόημά της η Κρητική φιλοξενία. Οι Κρητικοί διακρίνονται λοιπόν γι’ αυτό τους το χαρακτηριστικό, είναι ξεχωριστοί άνθρωποι… Γι’ αυτό και είναι ο “μαγνήτης” που έλκει όλο και περισσότερο κόσμο κάθε καλοκαίρι. Σας κάνουν να νιώθετε αμέσως ευπρόσδεκτοι, προσφέροντας τη βοήθειά τους, τις συμβουλές τους και τις γνώσεις τους αλλά και μοιράζοντας απλόχερα τα αγαθά τους. Η παράδοση της φιλοξενίας στα Χανιά και την Κρήτη έχει ιστορία αιώνων και… χάνεται στα βάθη του Μινωικού Πολιτισμού. Σήμερα ωστόσο η παραδοσιακή φιλοξενία έχει εξελιχτεί και έχει γίνει πιο οργανωμένη και επαγγελματική, ικανοποιώντας κάθε ανάγκη του ταξιδιώτη. Η Κρήτη αποτελεί και σήμερα εστία της πιο αυθεντικής φιλοξενίας, με ρίζες στην ιστορική παράδοση αιώνων. Γι’ αυτό, μην “φοβηθείτε” το παραδοσιακό κέρασμα στο εστιατόριο όταν ζητήσετε τον λογαριασμό, μην παραξενευτείτε αν κάποιος άγνωστος σας κεράσει μία τσικουδιά στο καφενείο. Ερχόμενοι στην Κρήτη συμμετέχετε αυτόματα σε μια όμορφη ιεροτελεστία παραδοσιακής φιλοξενίας με ιστορία αιώνων. CRETAN HOSPITALITY Cretan hospitality has its own history and tradition and is known all over the world. After all, it is the basic characteristic of all Cretans... They open their home to every stranger, offering him what they have. Cretan hospitality derives its meaning from these roots. The Cretans are therefore distinguished by this characteristic, they are special people... That is why they are the "magnet" that attracts more and more people every summer. They make you feel immediately welcome, offering their help, advice and knowledge and generously sharing their goods. The tradition of hospitality in Chania and Crete has a history of centuries and is lost in the depths of the Minoan Civilization. Today, however, traditional hospitality has evolved and become more organized and professional, satisfying every need of the traveler. Crete is still today a center of the most authentic hospitality, rooted in centuries of historical tradition. Therefore, don't be "afraid" of the traditional treat in the restaurant when you ask for the bill, don't be surprised if a stranger treats you to a tsikoudia in the cafe. Coming to Crete, you automatically participate in a beautiful rite of traditional hospitality with centuries of history.

Ο ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ O Ερωτόκριτος του Βιτσέντζου Κορνάρου αποτελεί ένα από τα κορυφαία έργα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Πρόκειται για ένα έμμετρο μυθιστόρημα που εκτείνεται σε 10.012 δεκαπεντασύλλαβους ομοιοκατάληκτους στίχους. Γράφτηκε στη Σητεία και στο Ηράκλειο γύρω στο 1600 μ.Χ., στην ακμή της Κρητικής Αναγέννησης, η οποία δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα τις αναγεννησιακές σχολές της Δύσης. Αφηγείται τον μεγάλο έρωτα του Ερωτόκριτου, ενός νέου που είχε όλες τις χάρες, αλλά δεν ήταν βασιλόπουλο, και της βασιλοπούλας Αρετούσας. Η υπόθεση έχει πολλά κοινά με το έργο Paris et Vienne του Γάλλου Pierre de la Cypède, το οποίο εκδόθηκε το 1487, αλλά το κρητικό αριστούργημα είναι ασύγκριτα υπέρτερο λογοτεχνικά και νοηματικά. Η υπόθεσή του οργανώνεται σε πέντε ενότητες. Έρωτας, παλικαριά, δοκιμασία, πόλεμος, λύτρωση. O Ερωτόκριτος έχει ως θέμα την ιστορία δύο νέων, του Ερωτόκριτου και της βασιλοπούλας Αρετούσας, των οποίων ο έρωτας ευοδώνεται ύστερα από αλλεπάλληλες δυσκολίες και δοκιμασίες. Η πλοκή διαιρείται σε πέντε μέρη: ο έρωτας, το κονταροχτύπημα, ο κρυφός δεσμός και η εξορία του Ερωτόκριτου, η φυλάκιση της Αρετούσας και ο ηρωισμός του Ερωτόκριτου, η δοκιμασία της πίστης και η νίκη της αγάπης. Η κρητική λογοτεχνία στην ακμή της επηρεάζεται από την Ιταλική Αναγέννηση, γι’ αυτό και τα έργα της περιόδου βασίζονται συνήθως σε κάποιο δυτικό πρότυπο, το οποίο ωστόσο οι ποιητές αντιμετώπιζαν με τρόπο δημιουργικό και συχνά πρωτότυπο.. THE EROTOCRITUS Erotokritos by Vincenzo’s Kornaros is one of the leading works of Modern Greek Literature. It is a metrical novel spanning 10,012 fifteen-syllable rhyming lines. It was written in Sitia and Heraklion around 1600 AD, at the height of the Cretan Renaissance, which has nothing to envy the Renaissance schools of the West. It narrates the great love of Erotokritos, a young man who had all the graces, but was not a king, and the queen Aretousa. The case has much in common with the Frenchman Pierre de la Cypède's Paris et Vienne, which was published in 1487, but the Cretan masterpiece is incomparably superior in terms of literature and meaning. His case is organized into five sections. Love, boyhood, trial, war, redemption. Erotokritos is about the story of two young people, Erotokritos and the princess Aretousa, whose love succeeds after successive difficulties and trials. The plot is divided into five parts: love, impaling, the secret bond and exile of Erotokritos, the imprisonment of Arethusa and the heroism of Erotokritos, the test of faith and the victory of love. Cretan literature in its heyday was influenced by the Italian Renaissance, which is why the works of the period are usually based on some Western model, which, however, the poets dealt with in a creative and often original way.