ΚΟΥΡΑ ΠΡΟΒΑΤΩΝ & ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ Η κουρά των προβάτων είναι μια μεγάλη γιορτή άρρηκτα δεμένη με τον κτηνοτροφικό τρόπο ζωής. Είναι, όπως λέγεται, η «γιορτή των προβάτων». Είναι μια από τις εντυπωσιακές γιορτές που λαβαίνει χώρα κάθε χρόνο, τον Ιούνιο, στα πλαίσια της οποίας κάθε κτηνοτρόφος προσκαλεί φίλους και συγγενείς να τον βοηθήσουν στο δύσκολο αυτό έργο και μετά τους κερνά και ακολουθεί τρικούβερτο γλέντι και φαγοπότι. Οι μαντινάδες αποτελούν μέσο αυθόρμητης λαϊκής έκφρασης στην Κρήτη, που είναι ξακουστή για τις μαντινάδες της. Οι μαντινάδες ή κοτσάκι είναι ποίημα που αποτελείται από δυο στίχους που συνήθως είναι δεκαπεντασύλλαβοι σε ομοιοκαταληξία ή και τέσσερα ημιστίχια που δεν ομοιοκαταληκτούν απαραίτητα. Οι λεγόμενες Μαντιναδομαχίες, είναι διάλογος με Μαντινάδες μεταξύ Κρητικών. Ο ένας αρχίζει και ο άλλος πρέπει να απαντήσει αναλόγως πάλι με Μαντινάδα κατόπιν ξανά ο πρώτος απαντάει και ούτω καθεξής. SHEEP SHEARING & CRETAN SONGS Sheep shearing is a great celebration inextricably linked to the pastoral way of life. It is, as it is called, the "feast of the sheep". It is one of the impressive celebrations that takes place every year, in June, in the context of which every breeder invites friends and relatives to help him in this difficult task and then treats them to a three-course feast and feasting. Mantinades are a means of spontaneous popular expression in Crete, which is famous for its mantinades. Mandinades or kotsaki is a poem that consists of two verses that are usually fifteen-syllable in rhyme or four half-verses that do not necessarily rhyme. The so-called Mantinades fight are a dialogue with Mantinades between Cretans. One begins and the other must respond accordingly again with Mandinada then again, the first responds and so on.

ΚΛΗΔΟΝΑΣ Το έθιμο του Κλήδονα έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα και αναφέρεται σε διάφορα κείμενα αρχαίων ιστορικών. Η λέξη Κλήδονας προέρχεται από την αρχαία λέξη «κλήδων», που σημαίνει προγνωστικός ήχος, δηλαδή ο ήχος του προφητικού σημαδιού. Ο Κλήδονας λοιπόν αποτελεί και στις μέρες μας μια λαϊκή μαντική διαδικασία, κατά την διάρκεια της οποίας, οι ανύπαντρες κοπέλες μαθαίνουν ποιον και αν θα παντρευτούν. Η διαδικασία τέλεσης του εθίμου ξεκινάει την παραμονή του Αγίου Ιωάννη, στις 24 Ιουνίου. Εκείνη την μέρα ανύπαντρες κοπέλες μαζεύονται σε κάποιο χώρο και αναθέτουν σε μία να φέρει από το πηγάδι ή την πηγή του χωριού το αμίλητο νερό. Η κοπέλα που αναλαμβάνει αυτό το χρέος οφείλει από την στιγμή που θα αντλήσει το νερό μέχρι να το πάει στο μέρος της συνάντησης να μην μιλήσει σε κανέναν. Το νερό της πηγής μπαίνει σε ένα πήλινο δοχείο και η κάθε μία κοπέλα ρίχνει μέσα σε αυτό ένα αντικείμενο, το λεγόμενο ριζικάρι. Όταν όλες βάλουν από κάτι μέσα στο δοχείο τότε το σκεπάζουν με κόκκινο ύφασμα και το δένουν με ένα κορδόνι. Το δοχείο παραμένει για όλη την νύχτα σε ανοιχτό χώρο για να δεχτεί την επιρροή των άστρων… Την επόμενη μέρα μαζεύεται κόσμος για να γίνουν μάρτυρες της μαντικής διαδικασίας. Η κοπέλα που μετέφερε το αμίλητο νερό αναλαμβάνει να βγάλει τα αντικείμενα από το πήλινο δοχείο. Σε κάθε αντικείμενο που βγάζει λέγεται και μία μαντινάδα κι έτσι η κάτοχος του αντικειμένου μαθαίνει τα μελλούμενα της. CUSTOM OF KLIDONAS The custom of Klidonas has its roots in antiquity and is mentioned in various texts of ancient historians. The word Klidonas comes from the ancient word "klideon", which means a predictive sound, i.e., the sound of a prophetic sign. Klidonas is therefore still a popular divination process today, during which unmarried girls find out who and if they will marry. The process of performing the custom begins on the eve of Saint John, on June 24. On that day, unmarried girls gather in a certain place and assign one to bring unspoken water from the well or spring of the village. The girl who undertakes this duty must not speak to anyone from the moment she draws the water until she takes it to the meeting place. The spring water is put into a clay pot and each girl throws an object into it, the so-called rizikari. When they all put something in the container, they cover it with a red cloth and tie it with a string. The container remains for the whole night in an open space to receive the influence of the stars... The next day people gather to witness the divination process. The girl who carried the unspoken water undertakes to remove the objects from the clay pot. Each item she takes out is also called a mantinada, so the owner of the item learns her future.

ΑΠΟΚΡΙΕΣ Η Κρήτη, πλούσια σε παραδόσεις, διατηρώντας ακόμη και σήμερα αναλλοίωτη ορισμένες φορές την λαϊκή μας κληρονομιά έχει ακόμα και τις Απόκριες να επιδείξει στον επισκέπτη αλλά και στον μόνιμο κάτοικο του νησιού πολλές όμορφες τελετουργίες. Στην Κρήτη βέβαια, τώρα πια τ’ αποκριάτικα έθιμα βρίσκονται σε υποχώρηση. Τα καρναβάλια έχουν επικρατήσει σχεδόν πλήρως σε όλη την επικράτεια του νησιού, σε ορισμένες περιοχές όμως τα έθιμά μας αναβιώνουν σε όλο τους το μεγαλείο. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι στη Γέργερη του Νομού Ηρακλείου, είναι το χωριό που κρατάει έως και σήμερα αναλλοίωτα τα περισσότερα αποκριάτικα έθιμα. Και σε πολλά αλλά χωριά υπάρχουν και αλλά έθιμα όπως Νότια του Νομού Ηρακλείου, στο χωριό Σίβα, η παραδοσιακή μάσκα του χωριού είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές του Ελληνικού και του ευρύτερου μεσογειακού χώρου και από ότι πιστεύεται ήταν και μοναδική. Στη Γέργερη, ένα ζευγάρι όσο πιο άσχετο και αταίριαστο μεταξύ του, μεταμφιέζεται ως νύφη και γαμπρός και κάνουν το γύρο του χωριού. Επισης είναι και οι αρκουδιάρηδες. Βγαίνουν στους δρόμους από τις παραμονές της αποκριάς αλλά και την Καθαρά Δευτέρα, δημιουργώντας πανδαιμόνιο με τους ήχους των κουδουνιών και χορεύοντας το δικό τους ξέφρενο αποκριάτικο χορό. Στη νότια Κρήτη, οι Λεράδες έχουν αρχηγό το λεγόμενο Αράπη, που είναι ντυμένος με μαύρες προβιές προβάτων. Μασκαράδες με δεμένες γύρω από τη μέση τους και τα χέρια τους μεγάλες κουδούνες, κατά κύριο λόγο κουδούνια των αιγοπροβάτων. CARNIVAL Crete, rich in traditions, even today preserving our popular heritage unchanged, even on Halloween, it can show the visitor and the permanent resident of the island many beautiful rituals. In Crete, of course, now the carnival customs are on the decline. Carnivals have prevailed almost completely throughout the territory of the island, but in some areas our customs are reviving in all their glory. It is noteworthy that in Gergeri, Heraklion Prefecture, it is the village that keeps most of the carnival customs unchanged to this day. And in many villages, there are other customs, such as in the South of Heraklion Prefecture, in the village of Siva, the traditional mask of the village is one of the most impressive in Greece and the wider Mediterranean area and it is believed to be unique. In Gergeri, a couple as unrelated and mismatched as possible, disguise themselves as a bride and groom and go around the village. So are the bear cubs. They take to the streets from the eve of the carnival and also on Clean Monday, creating pandemonium with the sounds of the bells and dancing their own crazy carnival dance. In southern Crete, the Lerades have a leader called Arapi, who is dressed in black sheepskin. Masquerades with large bells tied around their waists and arms, mainly sheep and goat bells.