Ο ΝΕΡΑΙΔΟΣΠΗΛΙΟΣ~THE FAIRIES CAVE

Ο ΝΕΡΑΙΔΟΣΠΗΛΙΟΣ Έξω από την πόλη του Ηρακλείου, βρίσκεται το χωριό Αστρακοί, η ύπαρξη του οποίου αποδεικνύει την πολυποίκιλη ιστορία της Κρήτης αλλά και τη σπουδαία σύνδεση τού χθες με το σήμερα. Στο χωριό βρίσκεται ο Νεραϊδόσπηλιος, όπου ένα βράδυ βρέθηκε ο νεαρός λυράρης του μύθου. Αντικρίζοντας τις Νεράιδες, μέσα στο άπλετο φως με τις μαγικές τους αέρινες κινήσεις, πήρε τη λύρα του και τις οδήγησε στους δικούς του ρυθμούς. Μόλις ξεπρόβαλλε ο ήλιος, νεράιδες είναι και χάθηκαν. Η μαγεία των απόκοσμων όμως και άυλων πλασμάτων, είχε κυριεύσει το Κρητικόπουλο, το οποίο αναζήτησε τη συντροφιά τους και πάλι το επόμενο βράδυ. Ξανά ο ήχος της λύρας, οδήγησε τις νεράιδες στο χορό, οδήγησε όμως και το παλικάρι στο να ερωτευθεί μία νεράιδα. Προσπαθούσε για καιρό, να την πείσει για την αγάπη του, της έκανε ένα παιδί, της ζητούσε να τον αγαπήσει και εκείνη, όμως σε όλες του τις προσπάθειες μόνο η σιωπή της υπήρχε στο χώρο. Χωρίς κανέναν ήχο η αέρινη νεράιδα υπήρχε στο χώρο. Η μάνα νεράιδα προσπάθησε να γυρίσει στις άλλες νεράιδες, οι οποίες όμως την αρνήθηκαν, επειδή είχε κάνει παιδί με θνητό, επειδή την είχε αγγίξει ανθρώπινο πλάσμα. Τότε εκείνη, διάλεξε μια πηγή έξω από το σπήλαιο και από τότε κάθεται εκεί και κλαίει, κρατώντας το παιδί της σφικτά στην αγκαλιά, στους αιώνες και στους καιρούς. Ο θρύλος αναφέρει πως όποτε τα νερά εκεί στην πηγή, θολώνουν, είναι από τα δάκρυα της νεράιδας. THE FAIRIES CAVE Outside the city of Heraklion, is the village of Astrakoi, the existence of which proves the diverse history of Crete but also the great connection between the past and the present. In the village is fairy cave, where one night the young lyre player of the myth was found. Facing the Fairies, in the abundant light with their magical aerial movements, he took his lyre and led them to his own rhythms. As soon as the sun came up, fairies are gone. The magic of the eerie but intangible creatures had taken over Cretan man, who sought their company again the next night. Again, the sound of the lyre led the fairies to dance, but also led the boy to fall in love with a fairy. He tried for a long time to convince her of his love, he gave her a child, he asked her to love him too, but in all his efforts only her silence existed in the space. Without any sound the air fairy existed in the space. The fairy mother tried to return to the other fairies, but they refused her, because she had given birth to a mortal, because she had been touched by a human being. Then she chose a spring outside the cave and since then she has sat there and wept, holding her child tightly in her arms, through the ages and the ages. The legend states that whenever the waters at the spring become cloudy, it is from the tears of the fairy.