ΕΣΤΙΑ~ESTIA

ΕΣΤΙΑ Ήταν η πρωτότοκη θυγατέρα του Κρόνου και της Ρέας, αδελφή του Δία, του Ποσειδώνα και των άλλων θεών. Ήταν η θεά της εστίας κάθε σπιτιού, που στους αρχαίους λαούς είχε ιερό χαρακτήρα. Γιατί η εστία ήταν το κέντρο της οικογένειας, εξυπηρετούσε τις καθημερινές ανάγκες και δεχόταν τις προσφορές της. Έγινε το σύμβολο της φιλοξενίας και του απαραβίαστου οικογενειακού ασύλου. Παρ' όλο που οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι η θεά εστία παρέμεινε σε όλη τη ζωή της παρθένα, έγινε προστάτρια της οικογένειας, της κατοικίας και της φιλοξενίας. Τη λάτρευαν σε κάθε σπίτι, γιατί πίστευαν ότι αυτή εφεύρε την κατοικία. Σ΄ αυτήν πρόσφεραν τους πρώτους καρπούς των αγρών, τις λεγόμενες απαρχές των καρπών. Της αφιέρωναν επίσης μικρά μοσχάρια. Σε κάθε σπίτι, ακριβώς στο κέντρο, και σε σχήμα κυκλικό υπήρχε η εστία. Εκεί έκαιγε συνεχώς το ιερό πυρ. Κάθε πόλη βέβαια είχε την κοινή της εστία. Από κει έπαιρναν φωτιά όσοι επρόκειτο να εκστρατεύσουν ή ν' αποικίσουν, και μετέφεραν την ιερή αυτή φωτιά από τη μητρόπολη στη νέα πατρίδα. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι κοινή εστία όλης της Ελλάδας και του κόσμου ολόκληρου ήταν η εστία των Δελφών, όπου βρισκόταν και ο Ομφαλός της γης. Αν ποτέ έσβηνε η ιερή φλόγα, θεωρούνταν πολύ κακός οιωνός. Θα έπρεπε να ξαναναφτεί απευθείας από τον ήλιο για να είναι αμόλυντη. Στην τέχνη η Εστία εικονίζεται σαν μια παρθένα με μακρύ φόρεμα και πέπλο. Στο χέρι κρατά σκήπτρο, μια λυχνία ή πυρσό ή κλαδί με άνθη και καρπούς. ESTIA She was the first-born daughter of Cronus and Rhea, sister of Zeus, Poseidon and the other gods. She was the goddess of the hearth of every home, which in the ancient peoples had a sacred character. Because the hearth was the center of the family, it served daily needs and accepted its offerings. It became the symbol of hospitality and inviolable family shelter. Although the ancient Greeks believed that the hearth goddess remained a virgin throughout her life, she became the protector of family, home and hospitality. She was worshiped in every home, because she was believed to have invented the dwelling. To her they offered the first fruits of the fields, the so-called beginnings of the fruits. Young calves were also dedicated to her. In every house, exactly in the center, and in a circular shape, there was the hearth. The sacred fire was constantly burning there. Each city, of course, had its common center. Those who were going to campaign or colonize took fire from there, and carried this sacred fire from the metropolis to the new homeland. The ancient Greeks believed that the common hearth of all Greece and the whole world was the hearth of Delphi, where the Omphalos of the earth was also located. If the sacred flame ever went out, it was considered a very bad omen. It would have to be re-ignited directly by the sun to be uncontaminated. In art Hestia is depicted as a virgin in a long dress and veil. In his hand he holds a scepter, a lamp or torch, or a branch with flowers and fruits.